آنچه در این پرونده میخوانید دیدگاه صاحب نظران فرهنگستان علوم اسلامی قم در رابطه ی دین و علم می باشد.
کد مطلب: 910
معرفی نامه علمی
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۵۲
جايگاه مباحث الگوی برنامهريزی و مديريت اجتماعی در نظام موضوعات فرهنگستان
بدون شک خاستگاه فعاليتهای پژوهشی عميق و بنيادين فرهنگستان علوم اسلامی از ابتداء مشاهده نياز جدی نرم افزاری انقلاب اسلامی برای مديريت اسلامی جامعه بر مدار تعبد به وحی و آموزههای اسلامی بوده است. اين موضوع که به تدريج در لايههای عميق آن مورد واکاوی و پژوهش واقع شده است، در نهايت در تئوری کلان مرحوم استاد حسينی(ره) به عنوان روش مدلسازی و الگوسازی اجرائی و يکی از سه روش خاص مورد نياز در جهت توليد اطلاعات و دانشهاي هماهنگ برای جامعهپردازی اسلامی مطرح شده است.
بنابراين با توجه به ضرورت های اوليه و اهداف نهايی مورد نظر از فعاليتهای مبنايی فرهنگستان علوم اسلامی، کاربردی ترين لايه مباحث آن مربوط به الگوهای اسلامی مديريت و برنامهريزی اجتماعی در موضوع پيشرفت و عرصههای مختلف سياسی، فرهنگی و اقتصادی است که در اين گروه پيگيری ميشود.
مأموريت گروه
با عنايت به اسناد بالادستی، سياستهای ابلاغی رياست محترم دفتر و نسبت و جايگاه فرهنگستان در نظام اسلامی و جامعه علمی، مأموريت گروه را اين گونه می توان بيان کرد:
توليد و تدوين مبانی فلسفی و روشی الگوی اسلامی برنامهريزی و مديريت به عنوان مأموريت اصلی و در سطح خرد، طراحي الگو و برنامههای سياسی، فرهنگی و اقتصادی مورد نياز نظام اسلامي از قبيل توليد الگوی نظری، مدلهای کاربردی، توليد سياست، برنامه، نقشه راه و اسناد کلان ملي و فراملی در دو سطح اجتماعی و سازمانی.
روشن است که ورود در سطح خرد مأموريت گروه با کمک دانشگاه و نظام کارشناسی کشور و در قالب شبکه مديريت الگوپژوهی دينی محقق خواهد شد.
با ملاحظه جايگاه و مأموريت اين گروه در ساختار جديد دفتر و نسبت آن با ساير گروهها، اين نکته روشن می گردد که در عين آنکه مأموريت کلان فرهنگستان از جمله گروه الگوی اسلامی برنامهريزی و مديريت با نگاه بيرونی نسبت به عينيت، رسالتی کاملاً نظری و روشی است و موتور پژوهش دينی در عميقترين زيرساختها و مغز افزارهای فلسفی و روشی محسوب می شود؛ اما مأموريت اين گروه با نگاه درونی نسبت به مأموريت چهار گروه ديگر، کاربردی ترين و عينی ترين بخش قلمداد می گردد.
اهداف و مقاصد گروه
الف) هدف اصلی
دستيابی به مبانی فلسفی و روشی الگوی نظری برنامهريزی و مديريت در سه عرصه سياسی، فرهنگی و اقتصادی.
ب) اهداف فرعی
۱. دستيابی به نظام فلسفی حاکم بر مدلهاي کاربردی توليد سياست و برنامه و تصميم؛
۲. دستيابی به نظام روشی حاکم بر مدلهاي کاربردی توليد سياست و برنامه و تصميم؛
۳. کمک به نهادهاي مسئول در توليد مدلهای کاربردی طراحی و ارزيابی برنامههای سياسی فرهنگی و اقتصادی درجامعه اسلامی؛
۴. کمک ويژه به روند توليد الگوی پيشرفت و عدالت يا نقشه راه مهندسی تمدنی.
سياستهای اصلی گروه
۱. پرهيز از تداخل علمی، با ترسيم دقيق مأموريت داخلی فرهنگستان و جايگاه مکمل گروه (نسبت به ساير گروه ها)؛
۲. ترسيم دقيق مأموريت خارجی فرهنگستان به عنوان سرپل ارتباط گروههای علمی با حوزههای مدلپردازی، مهندسی و مديريت اجتماعی؛
۳. پيروی از سياستهای مصوب فرهنگستان در حوزه آموزش، پژوهش و ترويج؛
۴. پرورش نظريهپرداز و الگوپرداز در ساحتهای فلسفه، روش و مصداق حوزه برنامهريزی و مديريت اسلامی (ملی و سازمانی)؛
۵. توليد محصولات مکتوب و مجازی با رويکرد ارزشی در راستای تحول نرمافزار و مدل اداره و علوم انسانی اسلامی؛
۶. پاسخگويی به مطالبات علمی- اجتماعی نظام اسلامی و جايگزينی الگوهای اسلامی به عنوان مهم ترين تکليف اجتماعی فرهنگستان و استقلال علمی کشور به اقتضاء مأموريت و توان درونی؛
۷. تلاش درجهت خودکفايی اقتصادی گروه و فرهنگستان از طريق عقد قراردادهای پژوهشی و آموزشی با مراکز همسو و سازمانهای داخلی و خارجی در بلندمدت؛
۸. تلاش در جهت فرهنگسازی از طريق ارتباط با مجامع علمی و دستگاههای کارشناسی نظام.
موضوعات اصلی گروه (پژوهشی ـ آموزشی)
درونی: تمامی دورهها و مباحث پژوهشی مرحوم استاد حسيني(ره) که در سه لايه فلسفی، روشی و مصداقی مرتبط با موضوع گروه، توليد گرديده است همچون:
۱. زمينه تحقيق در مدل برنامهريزی بر اساس اسلام؛
۲. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره اول)؛
۳. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره دوم)؛
۴. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره سوم)؛
۵. الگوی تنظيم برنامه حوزه؛
۶. مدل برنامه ريزی نظام حوزه.
مديريت شبکه اطلاعات
موضوعات بيرونی
فلسفه و روشهای توسعه؛
مکاتب و پارادايمهای موجود در حوزه توسعه؛
فلسفه و روشهای نوين مديريت؛
فلسفه، روش، مدلهای نوين برنامهريزی؛
مکاتب و پارادايمهای موجود در حوزه مديريت و برنامهريزی.
بدون شک خاستگاه فعاليتهای پژوهشی عميق و بنيادين فرهنگستان علوم اسلامی از ابتداء مشاهده نياز جدی نرم افزاری انقلاب اسلامی برای مديريت اسلامی جامعه بر مدار تعبد به وحی و آموزههای اسلامی بوده است. اين موضوع که به تدريج در لايههای عميق آن مورد واکاوی و پژوهش واقع شده است، در نهايت در تئوری کلان مرحوم استاد حسينی(ره) به عنوان روش مدلسازی و الگوسازی اجرائی و يکی از سه روش خاص مورد نياز در جهت توليد اطلاعات و دانشهاي هماهنگ برای جامعهپردازی اسلامی مطرح شده است.
بنابراين با توجه به ضرورت های اوليه و اهداف نهايی مورد نظر از فعاليتهای مبنايی فرهنگستان علوم اسلامی، کاربردی ترين لايه مباحث آن مربوط به الگوهای اسلامی مديريت و برنامهريزی اجتماعی در موضوع پيشرفت و عرصههای مختلف سياسی، فرهنگی و اقتصادی است که در اين گروه پيگيری ميشود.
مأموريت گروه
با عنايت به اسناد بالادستی، سياستهای ابلاغی رياست محترم دفتر و نسبت و جايگاه فرهنگستان در نظام اسلامی و جامعه علمی، مأموريت گروه را اين گونه می توان بيان کرد:
توليد و تدوين مبانی فلسفی و روشی الگوی اسلامی برنامهريزی و مديريت به عنوان مأموريت اصلی و در سطح خرد، طراحي الگو و برنامههای سياسی، فرهنگی و اقتصادی مورد نياز نظام اسلامي از قبيل توليد الگوی نظری، مدلهای کاربردی، توليد سياست، برنامه، نقشه راه و اسناد کلان ملي و فراملی در دو سطح اجتماعی و سازمانی.
روشن است که ورود در سطح خرد مأموريت گروه با کمک دانشگاه و نظام کارشناسی کشور و در قالب شبکه مديريت الگوپژوهی دينی محقق خواهد شد.
با ملاحظه جايگاه و مأموريت اين گروه در ساختار جديد دفتر و نسبت آن با ساير گروهها، اين نکته روشن می گردد که در عين آنکه مأموريت کلان فرهنگستان از جمله گروه الگوی اسلامی برنامهريزی و مديريت با نگاه بيرونی نسبت به عينيت، رسالتی کاملاً نظری و روشی است و موتور پژوهش دينی در عميقترين زيرساختها و مغز افزارهای فلسفی و روشی محسوب می شود؛ اما مأموريت اين گروه با نگاه درونی نسبت به مأموريت چهار گروه ديگر، کاربردی ترين و عينی ترين بخش قلمداد می گردد.
اهداف و مقاصد گروه
الف) هدف اصلی
دستيابی به مبانی فلسفی و روشی الگوی نظری برنامهريزی و مديريت در سه عرصه سياسی، فرهنگی و اقتصادی.
ب) اهداف فرعی
۱. دستيابی به نظام فلسفی حاکم بر مدلهاي کاربردی توليد سياست و برنامه و تصميم؛
۲. دستيابی به نظام روشی حاکم بر مدلهاي کاربردی توليد سياست و برنامه و تصميم؛
۳. کمک به نهادهاي مسئول در توليد مدلهای کاربردی طراحی و ارزيابی برنامههای سياسی فرهنگی و اقتصادی درجامعه اسلامی؛
۴. کمک ويژه به روند توليد الگوی پيشرفت و عدالت يا نقشه راه مهندسی تمدنی.
سياستهای اصلی گروه
۱. پرهيز از تداخل علمی، با ترسيم دقيق مأموريت داخلی فرهنگستان و جايگاه مکمل گروه (نسبت به ساير گروه ها)؛
۲. ترسيم دقيق مأموريت خارجی فرهنگستان به عنوان سرپل ارتباط گروههای علمی با حوزههای مدلپردازی، مهندسی و مديريت اجتماعی؛
۳. پيروی از سياستهای مصوب فرهنگستان در حوزه آموزش، پژوهش و ترويج؛
۴. پرورش نظريهپرداز و الگوپرداز در ساحتهای فلسفه، روش و مصداق حوزه برنامهريزی و مديريت اسلامی (ملی و سازمانی)؛
۵. توليد محصولات مکتوب و مجازی با رويکرد ارزشی در راستای تحول نرمافزار و مدل اداره و علوم انسانی اسلامی؛
۶. پاسخگويی به مطالبات علمی- اجتماعی نظام اسلامی و جايگزينی الگوهای اسلامی به عنوان مهم ترين تکليف اجتماعی فرهنگستان و استقلال علمی کشور به اقتضاء مأموريت و توان درونی؛
۷. تلاش درجهت خودکفايی اقتصادی گروه و فرهنگستان از طريق عقد قراردادهای پژوهشی و آموزشی با مراکز همسو و سازمانهای داخلی و خارجی در بلندمدت؛
۸. تلاش در جهت فرهنگسازی از طريق ارتباط با مجامع علمی و دستگاههای کارشناسی نظام.
موضوعات اصلی گروه (پژوهشی ـ آموزشی)
درونی: تمامی دورهها و مباحث پژوهشی مرحوم استاد حسيني(ره) که در سه لايه فلسفی، روشی و مصداقی مرتبط با موضوع گروه، توليد گرديده است همچون:
۱. زمينه تحقيق در مدل برنامهريزی بر اساس اسلام؛
۲. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره اول)؛
۳. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره دوم)؛
۴. بررسی مقدماتی در زمينه دستيابی به اصول روش طراحی برنامه (دوره سوم)؛
۵. الگوی تنظيم برنامه حوزه؛
۶. مدل برنامه ريزی نظام حوزه.
مديريت شبکه اطلاعات
موضوعات بيرونی
فلسفه و روشهای توسعه؛
مکاتب و پارادايمهای موجود در حوزه توسعه؛
فلسفه و روشهای نوين مديريت؛
فلسفه، روش، مدلهای نوين برنامهريزی؛
مکاتب و پارادايمهای موجود در حوزه مديريت و برنامهريزی.
